حدیث اول:
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : إنّی لَأرى اُمَما تُقادُ بِالسَّلاسِلِ إلَى الجَنَّةِ .[کنز العمّال : 34140.]
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر آینه من ملّتهایى را مى بینم که زنجیر بسته به سوى بهشت کشانده مى شوند.
حدیث دوم:
عنه صلى الله علیه و آله : عَجِبتُ مِن قَومٍ یَدخُلُونَ الجَنَّةَ فی السَّلاسِلِ ! [کنز العمّال : 34142.]
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : در شگفتم از مردمى که بسته در زنجیر به بهشت مى روند!
حدیث سوم:
ضحک رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله و قال ـ : أ لا تَسألُونِی مِمَّ ضَحِکتُ؟ رَأیتُ ناسا مِن اُمَّتِی یُساقُونَ إلَى الجَنَّةِ فی السَّلاسِلِ کَرها . قیلَ : یا رسولَ اللّه ِ ، مَن هُم ؟ قالَ : قَومٌ مِن العَجَمِ یَسبِیهِمُ المُجاهِدونَ فیُدخِلُونَهُم الإسلامَ .[کنز العمّال : 10669 و 34141.]
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله خندید و فرمود : نمى پرسید که از چه خندیدم؟ مردمى از امّت خود را دیدم که در زنجیر با زور به سوى بهشت کشانده مى شوند. عرض شد: اى رسول خدا! آنان کیستند؟ فرمود: مردمانى از عجم که مجاهدان آنها را اسیر مى کنند و به اسلامشان در مى آورند.
سؤال: معنای این روایت چیست: «
استاد: وقتی که سرّ فاش بشود، دیگر شیرازۀ امور از دست می‌رود! پس شما کتمان بکنید، خود کتمان برایتان قوام می‌آورد و شما را در تحمّل مشکلات صبور و متحمّل می‌کند، و ممکن است به‌واسطۀ همین کتمان، برای انسان فرج پیدا بشود، یا اینکه اگر شما مشکلات و مسائلی را که برایتان پیدا می‌شود و شاید سرّ باشد، به دیگران بگویید، إفشاء بشود، چون او هم به دیگری می‌گوید و خلاصه شیرازۀ کار از دست درمی‌آید و کار پخش می‌شود و آن حالت اطمینان و ارتکاز و آن سکونت و طمأنینه که در کتمان پیدا می‌شود، طبعاً از بین می‌رود.